Sinds juli 2023 staat Jeffrey’s* (29) leven in het teken van verandering. Eerst zat hij maandenlang in de gevangenis, nu is hij in behandeling bij De Woenselse Poort met uitzicht op beschermd wonen. “Toen ik tbs met voorwaarden kreeg, viel mijn leven uit elkaar. Ik dacht altijd dat mensen met tbs gewoon gek waren, maar nu weet ik dat niet iedereen zo is. Je kunt je niks inbeelden totdat je er zelf in staat.”
Jeffrey is open over zijn psychosegevoeligheid, die door stress en angst extra wordt aangewakkerd, vooral in combinatie met cannabis. “Ik had een baan, een eigen huis, en toen ging het fout. Je raakt alles kwijt.” De eerste maanden waren zwaar, maar gaandeweg vond hij zijn draai. Structuur is hierin belangrijk. “Ik sta op tijd op, hou mijn kamer schoon, en probeer echt mijn dagindeling goed aan te houden. Af en toe jezelf verwennen hoort er ook bij: iets lekkers eten of wat nieuwe kleding kopen. Ik heb ook geleerd om geduld op te bouwen en niet alles meteen te willen.” Hij kijkt niet meer alleen naar de korte termijn, maar richt zich meer op de lange termijn. “Rustig iets opbouwen; financieel stabiel zijn, leuke vrouw, een huis…. maar stap voor stap, en niet alles tegelijk willen.”
Dromen en doelen
Jeffrey denkt dus na over de toekomst en ook wat hij daarin wil qua werk. “Misschien iets met mensen of dieren. Ik probeer mensen hier ook te helpen of advies te geven. Zeker als ik zie dat ze het nodig hebben. Ik wil iets gaan doen waar ik gelukkig van word en voldoening uit haal. Maar ik ben ook wel zoekende. Ik moet eerst zorgen dat het met mezelf goed gaat.”
Waardering en eigen kracht
De grootste les die Jeffrey heeft geleerd is het meer waarderen van de kleine dingen. “Mensen bellen me nog, ik heb nog geld, ik heb te eten… hoe minder je hebt, hoe meer je het eigenlijk waardeert.” En een andere les is dat verbetering echt bij jezelf begint: “Mensen zijn er niet om je te helpen. Als het er echt op aankomt, ben jijzelf de enige die er is. Pas als je zelf stappen zet, komen mensen naast je staan. Er zijn wel mensen die willen helpen, maar het begint bij jezelf. Zij gaan je niet helpen bij alles.”
Jeffrey heeft een trotse moeder aan zijn zijde staan. Trots omdat hij niet opgeeft, en dat waardeert hij. “Ik ben af en toe ook trots op mezelf, zonder naast mijn schoenen te gaan lopen natuurlijk. Ik heb al best veel dingen overleefd. Het had slechter af kunnen lopen. En nu weet ik dat ik moet bouwen aan iets beters voor mezelf.”
*Jeffrey is een gefingeerde naam om privacy redenen
