“Ik kende alleen maar negatieve verhalen en dacht dat het hier een duistere plek zou zijn. Ik kwam heel wantrouwend binnen en was constant alert”, vertelt Mano. Een paar maanden later zijn die scherpe randjes eraf en ervaart hij de omgeving als helpend. “Mede dankzij twee geweldige persoonlijk begeleiders; zij hebben mij volop gesteund en het beeld van hier echt veranderd.” Daarnaast voert hij gesprekken met zijn eigen netwerk, andere cliënten en behandelaren. “Uit al die gesprekken haal ik iets. En door therapieën ben ik verandering in mijn lijf gaan voelen. Ik sliep altijd gespannen; vuisten gebald, tanden op elkaar. Ik heb nu een ontspannen gevoel en weet dat ook zelf op te zoeken.”

Opschonen netwerk

Mano komt uit een grote achterstandswijk en was daar veel op straat te vinden. Hij maakte er veel schiet- en steekincidenten mee. “De mentaliteit die ik als kind al meekreeg was: het is eten of gegeten worden. Ik was beïnvloedbaar en heb me vaak laten meeslepen. Het zien en gebruiken van geweld was normaal.” Zijn sociale netwerk heeft hij inmiddels opgeschoond. Hij heeft afscheid genomen van mensen die niet goed voor hem zijn. “We hebben elkaar veel loyaliteit bewezen maar het houdt hier op. Ik heb ze geadviseerd om zelf ook een ander pad in te slaan. Sommigen hebben geluisterd, sommigen hebben gezegd: ‘We respecteren je keuze maar op ons hoef je nooit meer te rekenen.’ Dat is prima.”

Wakker geschud

Het keerpunt kwam voor hem in de gevangenis. Zij toenmalige vriendin gaf aan blij te zijn dat hij daar zat, want: “Anders was je voor je 25e dood geweest”. Zelf zag Mano ook vaak beelden voorbij flitsen waarin hij zichzelf dood zag gaan. Hij realiseerde zich dat er zoveel momenten zijn geweest waarop het verkeerd hadden kunnen aflopen. “Dat heeft me wakker geschud. Ik heb nog geen leven geleid zoals je het hoort te leiden. Ik heb levenslust en wil een huis en gezin.”

Stoere jongen

Bij De Woenselse Poort leert hij met zijn emoties om te gaan. In de gevangenis had hij het idee zich altijd groot te moeten houden, hier mag hij zich kwetsbaar opstellen. “Ik vond het eng om met mijn emoties om te gaan. Ik ken het niet. Ik heb altijd moeten overleven. Zowel thuis als op straat. Het is een heel apart gevoel om te voelen. Maar het is eigenlijk heel fijn. Het is OK om verdrietig te zijn. Het is OK om boos te zijn. Er zo mee om te gaan heeft me veel gebracht. Ik kan zijn wie ik eigenlijk altijd ben geweest.” Hij ervaart ook veel steun en herkenning bij andere cliënten. Zij geven hem de motivatie om door te gaan omdat hij nog zo jong is en een heel leven voor zich heeft. Daarnaast heeft hij verschillende uitlaatkleppen gevonden zoals: sporten, koken, muziek maken, wandelen… “Mijn idee was altijd: Ik ben een stoere jongen, wij wandelen niet in het bos. Maar ik kan er echt van genieten.”

Liefde en aandacht

Het gaat steeds beter met ‘m. Maar makkelijk is het geenszins. Het hebben van tbs (met voorwaarden) betekent dat je geen concrete einddatum hebt. Je weet niet wanneer je klaar bent. “En ik mis alles. Vrij bewegen. Eten wanneer ik wil. Fietsen in de buurt. Bellen naar mensen om iets af te spreken. Maar vooral: onder de mensen zijn van wie ik houd wanneer ik dat wil. Maar mijn traject gaat goed. Ik ben me mentaal aan het voorbereiden op terugkeer. Mijn grootste hoop is dat ik rust en geluk kan ervaren. Huisje, boompje, beestje. Daar wil ik moeite voor doen. Ik verdien liefde en aandacht.”

*Mano is een gefingeerde naam om privacy redenen

Er was veel aandacht voor de hybride aanpak die De Woenselse Poort kenmerkt, waarbij mannen en vrouwen met verschillende forensische zorgtitels op eenzelfde afdeling verblijven. Ondermeer werd een behandelafdeling bezocht waar is gesproken over het leven en de behandeling in een forensische kliniek. De minister deed mee aan een psychomotorische therapiesessie. Hier kwamen risicogestuurde behandeling, risicomanagement en het herkennen van lichamelijke signalen aan bod.

Het is prettig dat de minister voor Rechtsbescherming zich nadrukkelijk laat informeren door met aandacht en waardering voor onze collega’s in het forensisch veld het gesprek aan te gaan.

Ander beeld

Bezoekers kregen o.a. een rondleiding over het terrein, zagen Dutch Cell Dogs in actie en konden vragen stellen aan cliënten die zichzelf daar beschikbaar voor hadden gesteld en professionals. “Het is goed dat zo’n open dag wordt georganiseerd. Veel mensen zijn negatief over tbs. De verhalen die je hier hoort geven toch een wat ander beeld. Het is belangrijk om kennis te delen over hoe het hier werkt”, aldus een bezoeker.

Ook de media uit onze regio hebben de Open Dag bezocht. De artikelen en filmbeelden van het Eindhovens Dagblad en Omroep Brabant TV, samen met Studio040, geven een impressie van het evenement.

De Open Dag bij De Woenselse Poort was onderdeel van de landelijke Open Dag van TBS Nederland. In totaal openden tien forensisch psychiatrische centra en klinieken in Nederland hun deuren. De belangstelling van het publiek voor deze Open Dagen is enorm.

Na een kop koffie is er een wandeling door de kliniek gemaakt en heeft het gezelschap gesproken met cliënten. Onze cliënten zijn namelijk ook burgers van Eindhoven. De burgemeester was benieuwd naar het traject dat cliënten hier doorlopen en de zorg die zij krijgen. Daarbij kwam ook het hebben van verlof en beveiliging ter sprake.

Een onderdeel van deze eerste kennismaking met de forensische zorg was om eventuele stereotype beeldvorming te voorkomen of aan te passen. Dat is zeker gelukt, juist mede door het bezoek aan de afdeling.

Het is fijn dat de burgemeester ruimte heeft gemaakt – wetende dat hij door veel organisaties gevraagd wordt om als nieuwe burgemeester een bezoek te brengen – om zich te laten informeren. Hier zal zeker een vervolg op komen.

Laura van Dolron: “Ik heb ze daar in het theater verteld dat jullie keihard aan het werk zijn. En gezegd dat wij als samenleving ervoor moeten zorgen dat jullie welkom zijn wanneer jullie weer terugkomen.”

Theo en Laura hebben verschillende activiteiten bijgewoond binnen de kliniek zoals dramatherapie en het vrijdaggebed. Ze gingen in gesprek met cliënten en medewerkers. “Ik voel me best op mijn gemak hier. Het is hier vele malen leuker dan een dagje naar de Efteling met het gezin”, vertelt Theo. Het is voor De Woenselse Poort uniek om buitenstaanders te laten overnachten maar: “Wij vinden het belangrijk dat mensen kennis krijgen over waar wij als kliniek voor staan en wat wij doen”, vertelt Gertrude Graumans, algemeen directeur De Woenselse Poort. “Er bestaat nog veel stigma rondom zo’n kliniek en haar cliënten. Theo en Laura hebben een groot podium om te delen wat zij hebben ervaren en gezien. Dat is heel waardevol.”

Laura van Dolron: “Ik word rustig van deze plek. Het gaat hier direct ergens over. Geen onzin, geen nepheid. De meesten van jullie hebben hier meer te vertellen dan de mensen buiten.”

Realistisch beeld

Zondag 26 februari was Gertrude samen met collega’s aanwezig bij de voorstelling. “Ze hebben een mooi realistisch beeld geschetst. De opgave waar onze cliënten voor staan, de liefdevolle werkwijze en bejegening door onze medewerkers… En belangrijk: dat de realiteit veel genuanceerder is dan vaak in de media wordt gepresenteerd. Zij hebben de zachte kant van ons werk gezien en waren ontroerd. Hun beeld van een forensisch psychiatrisch kliniek is echt veranderd”, aldus Gertrude.

Vervolg op bezoek Theo en Laura

19 april kwam Laura samen met muzikant Frank van Kasteren terug naar De Woenselse Poort om de dialogen, sketches, liedjes en muziek van hun uitvoering in Amsterdam, ook uit te voeren voor onze cliënten en medewerkers.

Laura van Dolron: “Ondanks het delict, ondanks de pijn, voel ik jullie kracht. Jullie zijn goed bezig hier. Er is liefde en dankbaarheid.”

Ze kregen een rondleiding in de kliniek en spraken kort met cliënten. De Braziliaans Layla was onder de indruk. “Wij kennen dit soort klinieken helemaal niet in Brazilië. Van Luuk begreep ik dat er in Nederland best wat vooroordelen leven over deze klinieken en de mensen, maar daar had ik helemaal geen last van.” Ze kwamen nog een keer terug en leerden dat sommige cliënten in de weekenden weinig te doen hadden. Die gingen van veel structuur doordeweeks, naar weinig activiteiten in de weekenden. Dat bracht Luuk en Layla op een idee van ’50 ideas for The Woenselse Poort’. “We geven ze handvaten om zelf activiteiten te organiseren. Heel divers: van kerstboom versieren, een karaokeavond organiseren tot bloemenboeket maken. Het is meteen een manier om elkaar beter te leren kennen, interesses te delen en het kan ze iets geven om verder mee aan de slag te gaan bij terugkeer naar de maatschappij”, zegt Luuk.

Voor Layla was het een heel bijzondere ervaring:

“Ik voelde me echt verbonden met de mensheid. En ik heb geleerd om design als tool te gebruiken om te luisteren, en vervolgens pas te faciliteren.”

Voor een groep van 35 cliënten en medewerkers verzorgde hij een rapmiddag binnen de kliniek. Op inspirerende en begrijpelijke wijze gaf hij inzicht in de mogelijkheden en moeilijkheden van muziek en woorden door middel van verhalen, verteld en geschreven door cliënten. Op verschillende beat-ritmes maakte Rivelino prachtige songs met cliënten. Hij haalde ongekende talenten in de mensen naar boven. Er werden inspirerende, ontroerende en realistische teksten geschreven. Later werden deze gezongen en gerapt voor het aanwezige publiek. Het werd een prachtige ochtend vol gezongen levensverhalen.

Gezonde omgeving voor kinderen

Samen met cliënten is de visie op familiaire relaties verkend en hoe De Woenselse Poort een gezonde omgeving voor kinderen kan faciliteren. Voortbordurend op de in 2022 gestarte boerderij die cliënten met hun kinderen kunnen bezoeken, is in 2023 gekeken hoe eventueel bezoekfaciliteiten voor kinderen op de afdeling gerealiseerd kunnen worden. Dit zal in 2024 geëffectueerd worden. 

Projectgroep Naastenbeleid

In 2023 is het naastenbeleid praktisch ingevuld door de samenstelling van een projectgroep Naastenbeleid.  

Citaat: “Door mijn deelname aan de werkgroep naaste ben ik me bewust geworden dat mijn verhaal niet zomaar een verhaal is, mijn verhaal doet er toe, en maakt het verschil. Het is belangrijk om als mens gezien en gehoord te worden, dat je gevoelens er mogen zijn, dat staat los van je rol als naaste.” Sandra, naaste

Het afgelopen jaar zijn drie werkgroepen, op verschillende onderdelen, actief geweest:  

1. Naastenfestival 

Op 20 augustus 2023 is een naastenfestival in de dagbesteding van de Tuin georganiseerd. Doel was naasten bij elkaar te brengen. Het werd een dag met mooie ontmoetingen in een omlijsting van allerlei attracties, muziek en versnaperingen. Er is nuttige informatie opgehaald van naasten die dit festival bijzonder hebben gewaardeerd. Vanuit naasten kwam de wens om dit festival ook in 2024 binnen de kliniek te organiseren.  

• Bezoek – van screening naar kennismaking 

Van screening naar kennismaking. In feite blijft de functie hetzelfde, toch voelt kennismaking voor naasten beter dan screening. In samenwerking met het maatschappelijk werk is het protocol inmiddels herschreven en het concept ligt voor besluitvorming klaar. Implementatie vindt vervolgens in 2024 plaats. 

• Informatiepakket voor naasten-welkom pakket  

Een informatiepakket speciaal met informatie voor naasten: een ‘GOED OM TE WETEN’ folder’. De folder bevindt zich in de laatste conceptfase en zal in 2024 zijn weg vinden naar de naasten.

Ze verblijft sinds eind 2022 in De Woenselse Poort. Daarvoor zat ze twee jaar in een Penitentiaire inrichting (PI). Ze is veroordeeld voor een strafbaar feit dat ze pleegde terwijl ze in een psychose zat. De overgang van de PI naar de kliniek was spannend. “Wat kan ik verwachten? Hoe gaat het zijn met het team en andere cliënten? Dat hield me wel bezig. Je moet weer opnieuw een band opbouwen. Maar ik zag het ook als een nieuwe start. Hier ben je bezig met resocialiseren; dat kan in een gevangenis niet.”

Triggers en kwaliteiten

Salma heeft twee keer een psychose meegemaakt. ‘Hoe kan mij dit overkomen’, heeft ze zich vaak afgevraagd. Ze had bijna een eigen huisje, werkte in de zorg en dacht in rustig vaarwater te zitten. “Maar het tegenovergestelde bleek waar. Het was echt een mokerslag voor me. Het heeft zeker een jaar geduurd om er vrede mee te krijgen dat dit is gebeurd. Ik heb er veel over gepraat en ben nu stabiel.” Het is een van de dingen waarmee ze binnen De Woenselse Poort aan de slag is: het onder controle krijgen van psychotische symptomen. Inzien wat haar triggers, valkuilen en kwaliteiten zijn. Ze focust zich op haar therapieën en wil toewerken naar verlof. Daarnaast probeert ze ook voldoende ontspanningsmomenten te creëren door muziek te maken en te zingen. Ook heeft ze dagelijks contact met familie en vrienden. “Ik heb mijn veroordeling geaccepteerd maar zij nog niet. Wanneer ze op bezoek komen laat ik ze zien waar ik zoal mee bezig ben zodat zij ook beter leren snappen wat tbs inhoudt.”

Zure appel

Zelf heeft ze echt de drijfveer om de behandeling tot een goed einde te brengen. Ze wil zich er niet (meer) tegen verzetten. “Ik ben een doorzetter dus als ik iets wil dan ga ik ervoor. Moeilijke situaties moet je aangaan; door de zure appel bijten. Gaandeweg ben ik in gaan zien dat er ook positieve kanten zitten aan een behandeling hier.”

* Salma is een gefingeerde naam om privacy redenen

Vrijdaggebed

Ramzi maakt onderdeel uit van een team van zeven geestelijk verzorgers binnen GGzE. Hij is de enige met een islamitische achtergrond. “Ik ben er voor iedereen maar elk geloof heeft zo zijn eigen taalgebruik en gewoontes, dus het is waardevol daar iets extra’s in te kunnen bieden voor de moslims hier.” Zo organiseert hij bijvoorbeeld ook elke week het vrijdaggebed.

Diepere laag

De doelgroep forensische cliënten is soms uitdagend. Wanneer iemand bijvoorbeeld in een psychose zit, is zijn/haar verhaal niet altijd goed te volgen, maar: “Iemand gaat niet voor niks met mij in gesprek; er ligt een behoefte. Dus ik ga altijd op zoek naar de diepere laag. Ik ben erg dankbaar daarin iets te mogen betekenen.”

Slachtoffers, nabestaanden, professionals, ervaringsdeskundigen en naasten voeren deze dag bijzondere gesprekken over delict en re-integratie, over verlies, vergeving en niet kunnen vergeven. Gesprekken zonder oordelen, elk verhaal mag gehoord worden en ieder mens doet ertoe. Een dag die met recht ‘ontmoetingsdag’ mag heten.

Remy is dagelijks bezig met muziek; rappen is voor hem een uitlaadklep. “Als ik boos of verdrietig ben, kan ik dat er goed in uiten. Als ik eenmaal buiten ben wil ik jongeren inspireren om ook iets met muziek te doen. En zorgen dat ze op het rechte pad blijven.”

Het event wordt georganiseerd door ervaringsdeskundigen en collega’s van dagbesteding. Sanaz is een van de ervaringsdeskundigen en was erg onder de indruk van het optreden van Remy. “Zijn tekst laat herstel zien. Hij heeft stappen gezet in deze kliniek en wil het voortaan echt anders doen. Wanneer hij rapt gaat hij er helemaal in op. Dan is hij echt zichzelf. Hij wist iedereen te raken met zijn tekst dus hij is echt een terechte winnaar.”

Tijdens zijn detentie ontdekte hij, dankzij de correspondentie met vele volgers die hem schreven, zijn passie voor schrijven. Niet alleen kwam hij zo op het idee om zijn ervaringen te delen in de vorm van twee boeken, maar ontstond ook het idee voor het concept “Pen voor je leven.”

‘Pen voor je leven’ is een concept/training/workshop die de heilzame werking van schrijven onderbouwd en tevens onderwijst. Primair en fundamenteel om zelf-progressie te constateren in eigen herstel maar tevens als talentontwikkeling voor als men bijvoorbeeld een boek of column zou willen schrijven. Of als je wil ontdekken hoe je gedichten of lyrics schrijft op eigen authentieke wijze.

In het kader van het programma ‘Grensverleggers’ nodigt De Woenselse Poort regelmatig sprekers uit om cliënten te inspireren en motiveren.

De diepte

Rebecca is nieuwsgierig; waarom zitten mensen op een bepaalde manier in elkaar. Hoe heeft hun persoonlijkheid zich ontwikkeld en welke copingmechanismen worden gebruikt. “Sommige cliënten komen hier met agressief gedrag maar begrijpen niet waarom ze tot bepaalde delicten zijn gekomen. Dat gaan we dan onderzoeken.” Soms ziet ze cliënten voor een periode van twee jaar. Dat geeft ruimte om echt de diepte in te gaan. “Daarbij zijn het vaak mensen die moeilijk iemand die toelaten dus ik vind het boeiend er een band mee op te bouwen. Het is fijn om te zien wanneer ze echt aan de slag gaan met wat we bespreken en dat er gedragsverandering komt.” De Woenselse Poort is onderdeel van GGzE. Bij complexe problematieken wordt dan soms ook informatie en expertise ingewonnen bij anderen afdelingen. Over bijvoorbeeld autisme en niet aangeboren hersenletsel.

Het werken met deze doelgroep vraagt erom dat je stevig in je schoenen staat. Cliënten kunnen soms fors over de grenzen gaan, zegt Rebecca. Zoals schelden en met deuren slaan. “Je moet echt op je strepen kunnen staan. Wanneer je heel timide of angstig bent, wordt daar denk ik makkelijk misbruik van gemaakt.”

“Ze zien vaak de deur in het gezicht dicht gaan”

De vele gesprekken en ontmoetingen in dit werkveld heeft Rebecca geleerd niet zo snel te oordelen over mensen. Iets wat ze in de maatschappij nog wel regelmatig ziet gebeuren. “Je ziet bij cliënten dat het lastig kan zijn om hun plek weer te vinden in de maatschappij. Ze zien vaak de deur in het gezicht dicht gaan. En dan hoeft het niet eens over heel heftige delicten te gaan. De nuance is vaak ver te zoeken in de buitenwereld. Ik vind het belangrijk ze wel een kans te geven en ze als mens te zien.”

Wat kunnen ervaringsdeskundigen wat reguliere professionals niet kunnen?

Zowel in de reguliere GGZ als in de forensische GGZ worden steeds vaker ervaringsdeskundigen betrokken in de behandeling. Het is de vraag wat ervaringsdeskundigen anders doen dan reguliere professionals en wat zij toevoegen aan de effecten van de behandeling. Aan de hand van een onderzoek naar de inzet van ervaringsdeskundige ex-plegers van huiselijk geweld in de behandeling van plegers van huiselijk geweld, werd duidelijk gemaakt wat de meerwaarde en effectiviteit van deze inzet is. De implementatie van ervaringsdeskundigheid is echter niet eenvoudig. Aan de hand van de onderzoeksresultaten is ook besproken wat er nodig is voor een goede implementatie en wat dat van de organisatie, managers en reguliere professionals vraagt. Tenslotte is er stilgestaan bij de vraag wat iemand een goede ervaringsdeskundige maakt. Wat is er nodig om dit werk te kunnen doen en het ook vol te houden. Naast de antwoorden die er uit het huidige onderzoek zijn gekomen, werd er ook stilgestaan bij de kennis die nog ontbreekt en hoe we dit zouden kunnen onderzoeken.

Citaat: “Een forensisch ervaringsdeskundige weet als geen ander hoe het is om cliënt te zijn en wat herstelbevorderend is.”

Hoe zetten we ervaringsdeskundigen in bij een forensische behandeling?

Binnen FPK De Woenselse Poort wordt gewerkt met forensisch ervaringsdeskundigen. Maartje en Julia vertelden hoe ervaringsdeskundigen onderdeel zijn geworden van een multidisciplinair behandelteam. Zij deelden de visie van De Woenselse Poort op ervaringsdeskundigheid binnen de forensische zorg en vertelden graag over de ervaring hoe dit binnen de kliniek is geïmplementeerd. Dit deden ze aan de hand van praktijkvoorbeelden. Verder kwamen interventies aan bod die de ervaringsdeskundigen inzetten, gericht op het verkleinen van de risicofactoren en het bevorderen van de beschermende factoren.

Gastspreker Maartje Clercx, werkzaam als onderzoeker bij De Rooyse Wissel, nam de deelnemers mee in haar promotieonderzoek naar forensische scherpte. Op basis van dat onderzoek is onder andere een model ontwikkeld. Maartje lichtte het model toe aan de hand van een casus.

Ook is op deze middag het spel ‘Forensische Scherpte’ gespeeld dat is ontwikkeld door een aantal medewerkers van De Woenselse Poort. Het spel nodigt uit om met elkaar in gesprek te gaan over het thema forensische scherpte door middel van stellingen, vragen en afbeeldingen. Dit spel is ook gepresenteerd op de inspiratiemiddag forensisch vakmanschap van het EFP.

Doel van de ontwikkeling van dit spel is om laagdrempelig het gesprek aan te gaan over forensisch werken en forensische scherpte. Binnen De Woenselse Poort is het spel inmiddels een jaar in gebruik en veel van de teams hebben leuke, kritische en verhelderende gesprekken gevoerd aan de hand van de verschillende kaartjes.

Tijdens de inspiratiemiddag konden de deelnemers zelf kennismaken met het spel. Er kwamen veel positieve reacties en veel collega’s willen dit spel in hun eigen organisatie gaan gebruiken.

Het spel bestaat uit een set kaartjes met stellingen, vragen en afbeeldingen in een mooi bewaarkistje dat door een cliënt bij dagbesteding ‘Houtlaws’ is gemaakt.

Dit was voor De Woenselse Poort aanleiding om hiermee aan de slag te gaan en te werken aan tbs-rapportages die:

a.           Inhoudelijk meer consistent zijn: de boodschap is duidelijk en ze bevatten geen herhalingen.

b.           Beter leesbaar zijn: korter, bondiger en zakelijker. 

c.           Minder tijd kosten om te schrijven en om te toetsen.

Regiebehandelaren, behandelrapporteurs en assistent-regiebehandelaren zijn geschoold in deze vernieuwde werkwijze. Ook is een pakket aan hulpmiddelen beschikbaar gesteld zoals een Sway ‘Schrijven van tbs-rapportages bij De Woenselse Poort’ met alle informatie, vaste formats met een schrijfwijzer vanuit De Woenselse Poort, een format verlofaanvraag en evaluatie – met schrijfinstructie en een format TBS Verlengingsadvies – met schrijfinstructie. Daarnaast is er een overzicht gemaakt van de belangrijkste wijzigingen en tips.

Op 31 mei 2023 is het nieuwe meerjarenbeleidsplan forensische zorg vastgesteld. Het plan beschrijft de opdracht waar we als organisatie voor staan en de ambities die we de komende jaren met elkaar willen realiseren. Realisatie van onze ambities vraagt ook een kritische blik op de uitdagingen waar we voor staan. Tijdens het jaarlijks strategisch overleg van 27 juni 2023 hebben we daar de eerste stappen in gezet.

In het strategisch overleg hebben teamleiders, regiebehandelaren, managers, psychiaters en directie gesproken over de ambities en wat dit betekent voor onze doelen voor 2024. Daarbij is goed gekeken naar de huidige dilemma’s maar ook naar de uitdagingen die voor ons liggen. Deze gesprekken hebben waardevolle inzichten opgeleverd; allereerst over de kwaliteiten van onze organisatie en over professionals die de realisatie van onze ambities mogelijk maken.

Gertrude werkte bijna 6 jaar bij onze organisatie. Op 1 januari 2018 startte ze als algemeen directeur van De Woenselse Poort, onderdeel van GGzE. De afgelopen jaren is haar portefeuille uitgebreid en leidde ze samen met Jeroen Kampkes de divisie Forensische & Intensieve Behandeling.

GGzE bestuursvoorzitter Carla van de Wiel: “We vinden het ontzettend jammer dat Gertrude ons gaat verlaten, maar gunnen het haar natuurlijk van harte om zo’n mooie carrièrestap te maken. We bedanken Gertrude voor haar betrokkenheid de afgelopen jaren en wensen haar veel succes en feliciteren RIBW Brabant met Gertrudes komst”.

De vaktherapeuten hadden het thema ‘emoties’ centraal gesteld. Er zijn verschillende workshops gehouden waarop de collega’s enthousiast hebben gereageerd. Er was volop ruimte om vragen te stellen en de deelnemers kregen meer inzicht in wat de therapie kan betekenen in een behandeltraject.

Raoul Bakkes, voorzitter regionaal forensisch netwerk Zuidoost-Brabant en directeur-bestuurder van Neos: “Met deze samenwerking willen we onder andere zorgen voor een goede doorstroom en een naadloze overgang van zorg en begeleiding voor forensische cliënten. Zodat, als zij overgeplaatst worden naar een andere organisatie of vanuit een gesloten inrichting ontslagen worden, de continuïteit van zorg wordt geborgd. Maar ook het delen van kennis, methodieken en best practices is een belangrijke pijler in deze samenwerking.’’ Gertrude Graumans, initiatiefneemster en directeur van De Woenselse Poort: “Met deze unieke samenwerking zetten we een mooie stap om de kwaliteit van de forensische zorg te verbeteren. Door elkaar en elkaars kwaliteiten goed te kennen en deskundigheid te delen, sluiten we beter aan bij de vraag van de cliënt en de samenleving.”